22 Haziran 2010 Salı

Fırtına...

Yağmur,rüzgar, gök gürlemesi ve şimşek dışarıda fırtına var. Bazı yerlere yıldırım düşüyor, bazı yürekleri yakıp yıkıyor. Bazen gürüldeyen gök korkutuyor insanları bazende insanlar korkutuyor insanları. HAYAT bu çok acımasız olabiliyor bazen. Yere düşen her yağmur tanesinin anlamı olduğunu düşünüyorum bazen. Çakan her şimşeğin, esen her rüzgarın... Korkunun bir tanımı olduğunu düşünmüyorum. Bazen deniyorum korku: fırtına mıdır? değil , ölüm müdür? değil , en sevdiğini yitirmek midir? değil... Aslında bunlar bizde korku oluşturan şeylerdir ama tanımı değildir diyorum kendime. Acaba diyorum gökyüzü birşeyden korktuğu için tepki olarak mı şimşek çakması gibi bir tepki veriyor? Acaba diyorum gökyüzü ağlarken gözyaşı olarak mı yağmur yağdırıyor? Acaba diyorum gökyüzü sinirlendiğinde bağırdığı için mi gök gürültüsüne sebep oluyor? Acaba diyorum gökyüzü içindekileri rüzgar olarak mı savuruyor üzerimize? Acaba diyorum... Acaba diyorum... Çıkmazı olmayan açıklaması olmayan sorular beni yıpratıyor ama bir çaresi yok olmadı olmayacak. Herzaman korku olacak, herzaman fırtına olacak, herzaman sevgi olacak...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder